Nog 3 weken en dan is mn geplande vertrekdatum. Ik moet zeggen dat de spanning in mijn lijf toeneemt. Ik word ’s morgens al vroeg wakker en in m’n hoofd komen dan meteen alle nog te verrichten klussen en problemen even langs. Ik kan dan niet meer slapen en ga dan maar op tijd m’n bed uit. In ieder geval een lekkere lange dag om al die klussen aan te pakken. De dag begint echter steevast met het uitgebreid doornemen van de krant en een stevig ontbijt. Tussendoor maak ik dan een lijstje met dingen die ik die dag wil doen.

De werkzaamheden aan de Aja gaan intussen gewoon door. Twee stappen vooruit en een terug…

Enkele tegenslagen: Een fles was (om de romp te poetsen) valt kapot in de kajuit, heel de vloer onder en er zijn tot in de verre uiteinden nog spetters te vinden. Bij het ophangen van de zonnepanelen aan de reling valt een van de Noa aluminium verbindingen overboord. Via internet een nieuwe besteld, maar pas na ruim een week binnen. De stekkers van de zonnepanelen precies verkeerd om afgeknipt (nadenken Harm!!) en het ergste, de vaan van de windvaanbesturing is veel te hoog. Die komt tegen de hekbeugel aan, en wel zodanig dat die niet op alle koersen voldoende kan uitslaan, en de boot misschien niet voldoende op koers houden.

Ik wist dat eigenlijk wel, maar als ik het goed wilde doen werd de hekbeugel zo hoog, en dat ziet er niet fraai uit, dat zou totaal uit verhouding zijn (het oog wil ook  wat) en de constructie minder sterk maken. Contact opgenomen met Hydrovane. Ik  mag de oude terugsturen en er komt een kortere, meer vierkante versie (tegen bijbetaling) retour. Die zal ook nog wat te hoog zijn, maar mogelijk kan de hele installatie nog een beetje zakken.

Maar er is ook vooruitgang te melden. Heb een stormfokje gekocht, die aan het nieuwe kotterstag kan. Het grootzeil zit aan de mast en de nieuwe zeilhuik aangebracht. De zonnepanelen en de windgenerator aangesloten, en volgens mij werkt het. Momenteel ben ik heel druk aan het praktiseren over een elektrische stuurautomaat onder het dek. Ik heb er wel een op het stuurwiel, maar dat is niet heel erg degelijk, al redelijk oud en volgens mij heel kwetsbaar. Ben druk geweest met het zoeken naar de juiste oplossing. Raymarine heeft een stuurstang (Lineair drive) die bijna 80 cm lang is (zonder uitslag), maar daarvoor kan ik  geen ruimte vinden (althans niet goed bereikbaar), Octopus met een soort kabel, maar het bevestigen ervan lijkt mij zeer moeilijk. Ben nu bij Jefa aanbeland. Die hebben een zeer compacte, heel sterke motor met een bijna geintegreerde stuurarm. Ik denk dat ik daarvoor ga, in combinatie met het elektrische deel van Raymarine (EV 200). Dit is echter een zeer kostbare grap…, moet er nog even (zeer kort) over nadenken.

Maar er is ook ontspanning! Feestje bij een van m’n beste vrienden (65jr), een avondje wijndrinken met een “oude” zeilmaat en een heerlijke lunch met twee hele lieve ex-collega’s. Het leven van een a.s. vertrekker is spannend!