Op 19 september vertrek ik vanuit Valencia naar Denia. De Aja gaat weer zuidwaarts. Ik heb daar met Monique afgesproken. Op de heenreis heb ik op dit traject nog Gandia aangedaan, dat waren toen 2 redelijk korte tochten. Nu vaar ik het echter in een dag, zo’n 45 Nm. Zoals gewoonlijk is het ’s morgens motoren, omdat er weinig wind staat. In de loop van de dag trekt het wat aan en kan ik nog wat zeilen. Het gaat uiteindelijk redelijk waaien en ik maak me wat zorgen over het aanleggen. Ik ben van plan weer in de “goedkope” marina El Portet te gaan liggen. Het ligt ook nog dichter bij het stadje. Vlakbij de haven wil ik via de marifoon de haven oproepen, maar een oostbloks klinkende collega zeiler is me voor en roept op een beetje paniekerige toon dat hij een ligplaats zoekt omdat hij ivm de wind op een heel lastige plek ligt te wachten op antwoord. Uiteindelijk antwoordt een keurig Engels sprekende dame van marina de Denia. Zij geeft aan dat er in haar haven plaats is. Ook ik probeer een paar keer El Portet op te roepen, maar zonder succes. Dus toch maar Marina de Denia opgeroepen, en ja ik kan komen. Ik word geholpen met aanleggen. Een prachtige marina. Ik lig er eigenlijk prima, weliswaar wat duurder, maar alla. De was- en douchegelegenheden zijn superluxe. Je hebt er keuze uit wel 50 badkamers. Qua omvang zo groot, dat die van mij thuis er wel 2x in past. Er is nog net geen ligbad. Lekker zo luxe. De volgende dag schrob ik de boot en maak van binnen ook schoon schip. Beetje een ritueel voor als er (hoog) bezoek komt. Monique heeft vrijdag een vrij late vlucht vanuit Rotterdam naar Alicante. Helaas heeft haar vliegtuig vertraging vanwege de harde wind in noord west Nederland. waardoor ze de rechtstreeks geboekte bus naar Denia mist. Vanaf het vliegveld kan ze nog met de bus naar Benidorm en vandaar uit met een boemel naar Altea. Daar stokt het en zal ze verder moeten met de taxi. Er is feest Altea, straten zijn afgesloten en een taxi is niet te bekennen. Na allerlei omzwervingen vindt ze toch een taxi en legt de laatste 50km af naar Denia. We spreken af dat ik bij de poort zal wachten. Uiteindelijk staan we allebij bij een verschillende slagboom te wachten. Maar met een fotootje van Google maps vinden we elkaar. Om 23.20 uur kunnen we net voor het sluiten van de keuken nog wat eten in een restaurant aan de haven. We gaan op tijd te kooi want de volgende dag gaan we naar Ibiza, Puerto de San Antonio, dat is ca 57 Nm, dus wel zo’n 11 uur varen.

op tijd op pad (foto Monique)

We vertrekken als het licht wordt, ca 7.30 uur. Het fijne is, dat als je met z’n 2en bent, er een op de uitkijk zit en de andere (Monique dus) het ontbijt klaar maakt. Het is een mooie tocht, lekker weer, en op een gegeven moment hebben we zelfs heerlijk, kunnen zeilen. We komen om ca 16.30 u aan en worden geholpen door een nogal afstandelijke marinero. Het blijkt eigenlijk niet zijn taak te zijn om boten te helpen met aanleggen. Enfin, toch bedankt voor de hulp. De havens op Ibiza zijn duur, we gaan daarom in de goedkopere en eenvoudige Ports IB liggen voor ca € 28 per nacht. Je moet van tevoren reserveren en betalen. De toiletten/douches zijn er nogal simpel en min of meer behorend bij een klein kroegje. We blijven 2 dagen. We hebben aanvankelijk het plan om naar het eiland Formentera te varen en daar een paar dagen voor anker te gaan. Maar de verwachting is dat het weer minder wordt en het stevig gaat waaien. Met onze zeer beperkte ankerervaring besluiten we dat niet te doen en na een dagje San Antonio gaan we via de noord-oost punt van Ibiza naar Santa Eulalia. Een mooie tocht van ca 31 Nm langs een prachtige kust met veel rotsen en inhammetjes. De wind is helaas te zacht om te kunnen zeilen. Half de middag komen we in Eulalia aan. We blijven hier 4 nachten. We gaan een dagje naar Ibiza stad met de bus. We wandelen er wat rond en beklimmen de heuvel naar de kathedraal. We vinden Ibiza-stad erg over de top, € 6 voor een biertje op een terras is voor ons te veel van het goede. De winkeltjes zijn leuk, maar zijn niet ons ding. In veel zaken worden dezelfde spullen verkocht. We zijn blij als we weer naar Eulalia kunnen. Omdat we met de Aja niet naar Formentera konden, gaan we met de ferry. Het is zo’n 1,5 uur varen. Er staat een stevige deining en een aantal medepassagiers wordt zeeziek. Ach, wij zijn ingeslingerd en kunnen inmiddels wel wat hebben. Om wat van het eiland te zien huren we fietsen en rijden eerst naar de noordkant van het eiland langs de duinen en dan weer terug en fietsen we een prachtige tocht, via fietspaden langs zoutvlakten en het binnenmeer van het eiland. Uiteindelijk na een hapje en een drankje met een prachtig uitzicht pakken we de ferry terug.

op de fiets een rondje Formentera (foto Monique)

Vrijdagmorgen de 28e staan we weer vroeg op en vertrekken naar Mallorca, de haven van Andraitx. Weer ruim 50 Nm, dus we vertrekken met de opkomende zon in oostelijke richting. Aanvankelijk weer op de motor maar verder op dag kunnen we, aan de wind, zeilen. Die wordt richting kust van Mallorca wat steviger, we reven door de genua wat in te rollen. We driften af van de uitgestippelde route en vragen ons af, als we kust naderen, waar de haveningang ligt. Pas als we in de buurt zijn, blijkt dat je om de hoek van een rots moet en zo de baai van Puerto de Andraitx in te varen.

waar is de haveningang (foto Monique)

Het is een prachtige idyllische baai. We gaan weer in een ports IB haven liggen. We hebben alvast voor 4 dagen gereserveerd. Tot onze verbazing, en ook wel een beetje tot onze verbijstering, liggen we naast nog een Aja. Ik had gedacht dat ik de enige Aja zeilboot ter wereld had… De buren zijn Engelsen en volgens mij zijn zij ook wel een geschrokken.

hoe is het mogelijk, nog een Aja….
(foto Monique)

Monique vertrekt op zondag weer naar huis. Ook hier weer in het openbaar douchen in een soort van openbaar toilet. Het is een leuk plaatsje, prachtig gelegen aan de baai, met restaurantjes aan het water. De volgende dag gaan we met de bus naar Palma de Mallorca. Een prachtige luxe stad met een enorme haven. Er liggen duizenden boten (en geen kleintjes). We zoeken uit hoe Monique het beste met de bus naar het vliegveld kan. We slenteren wat door de stad met heel veel monumenten en de gigantische kathedraal, die tegen de omwalling van de stad ligt en heel kort op de zee. De laatste bus vanuit Palma gaat weer redelijk vroeg terug, dus we eten weer in Andraitx op een heel leuk terrasje met (een van) de lekkerst patatas bravas die ik ooit gegeten heb. Een soort van torentje van gestapelde frietjes en van binnen ruim voorzien van mayonaise, heerlijk…
Op zondag moet Monique weer terug naar Breda. We gaan weer met de bus naar Palma drinken nog samen een kop koffie met een taartje. Helaas moeten we weer afscheid nemen. Het was een geweldige tijd. Ik slenter daarna nog wat door de stad en ga nog langs een haven in Palma om te vragen of er een ligplaats is voor een eenzame zeezwerver. Voorlopig niet…ik moet later nog maar eens contact opnemen….