Op 5 december ( hier is van Sinterklaas niets te merken), vertrek ik eind van de morgen voor een kort tripje naar Portimao. Ik had bedacht dat het een rustig tochtje zou worden, maar toen ik het havenkanaal uitvoer, zag ik de golven al breken op de haveningang. Dit weerbericht was niet voorspeld. De hele tocht had ik het gevoel dat ik door de branding aan het varen was. De Aja klapt soms enorm op de golven. Een voordeel is dat het wieltje van het log (waarmee de snelheid door het water wordt gemeten), weer loskomt. De wind is pal tegen, en ik heb geen zin om nog het dek op te gaan om de zeilbandjes los te maken, het is mij iets te onstuimig en ik vaar op de motor de 9 Nm naar Portimao. Het is de bedoeling om met de mensen uit Zeeland, die ik in Guernsey heb ontmoet, af te spreken en 6 december komt vriend Jan Willem me 2 weken gezelschap houden. Om in te checken moet ik eerst aan een centraal ponton aanleggen voor ik een ligplaats krijg toegewezen. Er is gelukkig veel ruimte. De wind van 15-20 knopen maken het lastig om aan hoger wal aan te leggen. Ik krijg een plaatsje toegewezen naast de Cerise, een knalrode zeilboot uit Frankrijk, met een aardige schipper. Het aanleggen gaat nu makkelijk, omdat ik de Aja lekker tegen het ponton aan kan laten zakken. Ik blijf de rest van de dag aan boord, want de code van het ponton werkt niet goed en ben bang niet terug op de boot te kunnen. Volgende morgen op tijd op, want JW komt al eind van de morgen aan op het station. Vanaf de haven is dat een fikse wandeling en als ik dan ook nog terug moet om mn telefoon, die ik vergeten ben, op te halen, ben ik te laat om JW uit de trein te zien stappen. Hij zit op een bankje te wachten en te genieten van het zonnetje. We gaan met de taxi naar de Aja, en kletsen elkaar de oren van het hoofd.

De jonge onderzoekers

Eind van de middag wandelen we richting stadje om boodschappen te doen en om wat te eten en te drinken. Het is zo gezellig dat we te laat zijn voor de supermarkt. De volgende dag wandelen we richting toeristisch Portimao aan het strand, waar we ’s avonds ook gaan eten. De dag erna gaan we verder richting Vilamoura. Helaas is er van een afspraak met de mensen uit Zeeland niets gekomen (Sorry Sjaak en Diane).
Tja en dan liggen we in Vilamoura…. Meer toeristisch dan dit, kun je het niet bedenken. En we liggen er min of meer verwaaid of er zijn hoge golven voor de kust. Van zondag op maandag trekt er nog een storm over. We hebben Aja extra goed vast gelegd. Gelukkig hebben JW en ik veel te bespreken en we evalueren en roddelen er flink op los. We proberen hier van zoveel mogelijk verschillende culturen te eten, van Indiaas tot vette hamburgers. Het is hier nu ook winter en het weer is instabiel. De heersende windrichting is (noord) oost, precies de richting die wij op willen. We zijn het in Vilamoura meer dan beu en verlangen ernaar een volgende haven te bezoeken. Voor JW frusterend, omdat we meer in deze (verlaten) haven liggen dan dat we op ons gemak de zuidkust van Portugal en Spanje verkennen. Maar goed, het is niet anders en het hoort een beetje bij deze reis. De volgende haven zal Ayamonte zijn. Het is een flinke tocht (ca 47 Nm) en we zullen er dan eind van de middag zijn, als het laagwater is. De ingang van de rivier Guardiana heeft de neiging om te verzanden. Ik heb een mailtje gestuurd naar de haven en zij melden me dat de ingang is gebaggerd en dat we met laag water gewoon naar binnen kunnen. Nu nog wachten op gunstige wind…