Na een lange tocht van een uur of 11 reizen komt op 26/9 begin van de avond Monique aan op het station van Viana. We drinken samen een oorlam en een wijntje op de behouden aankomst. Mo komt speciaal naar Portugal om er mijn verjaardag mee te vieren. s ’Avonds maken we een wandelingetje en gaan op zoek naar een restaurant. We vinden een leuke plek met een hele aardige bediening. De taal is wennen. Na een aantal weken Spanje valt de Portugese taal niet mee. Maar we eten heerlijk, inclusief een lokale ijskoude borrel toe. We gaan moe en voldaan te kooi, maar na een uur slapen, worden we opgeschrikt door keiharde housemuziek. Het is dan 1 uur ’s nachts (lokale tijd, het is in Portugal een uur vroeger). We doen geen oog dicht en om ca 6 uur houdt het op, maar staan jongelui nog na te kletsen. Wat was hier te vieren op een dinsdagavond, en waarom zo laat beginnen? Ik ben deze dag jarig, en ik kan me niet herinneren een verjaardag te hebben gehad die ik zo lang bewust heb meegemaakt. Enfin, we besluiten maar te vertrekken, want willen niet nog zo’n avond meemaken. Bovendien is het mooi weer en de volgende bestemming, Povoa de Varzim, ligt veel gunstiger voor het openbaar vervoer richting Porto en het vliegveld. Begin van de middag komen we aan in Povoa. Er zijn nog heel veel vrije ligplaatsen. Povoa valt ons na Viana wel wat tegen. En zeker ten opzichte van de gezellige Spaanse plaatsen. We eten ter gelegenheid van mijn 65e verjaardag wel erg lekker in het Sportcafé.

bejaardenbal
foto monique

Vanuit Povoa is er een snelle verbinding met de metro naar Porto. Donderdag, gaan we Porto bezoeken. Een aardige Belg, die hier regelmatig komt, vertelt ons over het vervoer (het aanschaffen van metrokaartjes is een ramp, ook voor de Portugezen). Hij informeert ons over de mooie plekken in de stad. Het is heerlijk warm weer en we verwonderen er ons over de prachtige gebouwen (o.a. het station), met de bijzondere tegeltableaus.

stationshal Porto
foto Monique

We wandelen rond door de smalle straatjes en met de watertaxi steken we over naar het gebied waar de Port wordt gebrouwd(?). We proeven een aantal portjes op het terras bij Sandeman. Hoe ouder, des te beter, blijkbaar.

vergelijkend warenonderzoek…Port in Porto
foto monique

selfie
door…?

Met mijn onlangs bereikte, bejaarde, leeftijd, denk ik daar soms wat anders over. Monique ziet kans om binnen te glippen waar een groep een rondleiding met een proeverij krijgt. Ze kan er nog gauw een paar mooie foto’s maken, voor ze door een suppoost wordt weggestuurd. Na nog een terrasje met een glas wijn (inhoud ca 0,5 liter), vinden we een geweldig restaurantje met een hele bijzondere uitstraling en geweldig lekker eten. We hebben er een prachtige dag opzitten. Om 22 uur pakken we de Metro terug naar Povoa, en lopen door het toch wel desolate stadje terug naar de Aja.
Op vrijdag slapen we lekker uit en wandelen nog wat door het plaatsje. Ook het oude deel kan ons niet echt bekoren. Rond de middag pakken we weer de metro en gaan naar het vliegveld, we eten en drinken er wat en Monique gaat het vliegtuig opzoeken. Ik ga met de metro weer terug naar de boot. Een vreemde gewaarwording om alleen te zijn. Ik blijf nog een paar dagen in Povoa, o.a. vanwege de dichte mist en de wind (windkracht 6-7). Op 2 oktober vertrek ik richting Leixoes. Ik wil daar de boot achterlaten, want donderdag vertrek ik voor 12 dagen naar Nederland. Mijn moeder heeft een aanleunwoning bij een verzorgingstehuis kunnen bemachtigen. Dat betekent dat ze uit haar flatje moet en dus gaat verhuizen. De nieuwe woning moet nog wat opgeknapt worden, dat ga ik (gedeeltelijk) doen en er zijn nog wat medische zaken af te wikkelen.
Het is maar een paar uur varen. Ik probeer wat te zeilen, maar de wind heeft te weinig kracht om de zeilen vol te houden. Door de deining, dwars op het schip, klappen de zeilen enorm. Dat gaat door merg en been, dus uiteindelijk toch maar weer op de motor. Aangekomen in Leixoes roep ik de havenmeester op, aanvankelijk geen antwoord. Uiteindelijk toch contact, helaas de haven is vol, ik kan buiten de haven wachten en voor anker gaan en de volgende dag nog eens proberen. Ik heb daar geen zin in, vaar dus door naar de haven in Porto, met het idee het later nog eens te proberen, want de prijzen voor een ligplaats schelen enorm. Daarvoor moet je een stukje de rivier de Douro op. Dat kan rare zeeen opleveren en de pilots waarschuwen voor de aanloop van de rivier. Er staat idd een flinke stroming, maar het valt me uiteindelijk mee. De Douro Marina is nog maar 5 jaar oud en dat is te zien, alles heel chique en je wordt met 3 woorden aangesproken (wat terecht is gezien mijn leeftijd!). Vanuit de rivier word ik opgepikt door 2 havenmeesters die me helpen met aanleggen. De volgende dag bel ik Leixoes om te vragen of er inmiddels plaats is, maar dat is er nog niet, ik kan komen en voor anker gaan, om te wachten. Ik besluit hierop mijn (financiële) verlies te nemen en de boot de komende weken in de Douro Marina te laten.
De bouw van deze nieuwe haven heeft een oppepper gegeven voor de omgeving. Het vissersdorpje Gaia, dat er naast ligt, is bijna helemaal opgeknapt en gerenoveerd. Er heerst nog wel de authentieke sfeer. Er zijn nu wat kleinschalige restaurantjes en er is veel bedrijvigheid. De mensen leven er op straat. De was wordt nog gedaan op een openbare wasplaats en daarna buiten opgehangen.

Gaia, de was opgehangen bij de openbare waasplaats

’s Middags ga ik te voet naar Porto, een pittige, maar mooie wandeling over een speciaal aangelegd voetpad, langs en soms over de rivier. Toch wel een klein uurtje lopen. De zon schijnt in de stad, in tegenstelling tot aan de kust (want mist), weer uitbundig. Ik wandel door de stad en de smalle straatjes. Het is op en af. Vermoeiend, maar het is de moeite waard, vooral ’s avonds licht de stad prachtig op.

Porto, brug over de Douro

Woensdag ga ik aan de slag met de boot. Het dek moet eens goed worden geschrobd. De kleine stuurautomaat werkt niet goed, en ook de onderdekse stuurautomaat maakt zo nu en dan bij grote roeruitslagen een rare tik, ook dat nog eens nakijken.
Dinsdag 17 okt kom ik weer terug aan boord (IJs en weder dienende…).